Translate

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2015

Ο δημοφιλής συνθέτης και τραγουδιστής Ανδρέας Τσουκαλάς μιλά αποκλειστικά στον Άκη Παρισιάδη


Ο Ανδρέας Τσουκαλάς έχει ντύσει με τη μουσική του, πολλά από τα όνειρά μας. Υπήρξε παρόν με τα τραγούδια του σε κάθε χαρούμενη στιγμή, αλλά στάθηκε και στήριγμα σε στιγμές πόνου, με τα λόγια στους στίχους του. Το θεωρώ έναν από τους μελωδικότερους συνθέτες της γενιάς του. Η φωνή του ιδιαίτερη και άμεσα αναγνωρίσιμη. Οι στίχοι του μεγαλοπρεπείς μέσα στην απλότητά τους. Κάθε τραγούδι του και μια ιστορία, δοσμένη με τα πραγματικά συστατικά της τέχνης. Χωρίς περιττά φτιασίδια και πάντα με αξιόλογη έμφαση στο μέτρο, ο Ανδρέας Τσουκαλάς μέσα από τη μουσική του κατάφερε να εισχωρήσει και να μείνει στη συνείδησή μας ως ένας αξιόλογος καλλιτέχνης. Αλλά όχι μόνο αυτό.Είναι και ένας σπουδαίος άνθρωπος, με ορθό λόγο και με έναν μοναδικό τρόπο να εκφράζει την άποψη του. Όπως θα γίνεται και φανερό από τις απαντήσεις του, η μόρφωσή του και η πνευματική του καλλιέργεια είναι παραπάνω από εμφανής. Οι εκφράσεις και τα νοήματα που βγαίνουν από το μυαλό, αλλά και από την καρδιά του είναι πάντοτε ωφέλιμες και χρήσιμες και σε βάζουν στη διαδικασία μιας περαιτέρω σκέψεις και προβληματισμού. Ο Ανδρέας Τσουκαλάς δηλώνει παρόν, τόσο με τις καλλιτεχνικές του δημιουργίες όσο και με τις απόψεις του. Άλλωστε πώς μπορούσε να γίνει αλλιώς;      

"Η ψυχή μας τρέφεται 
από κάθε μορφή τέχνης"

Ας ξεκινήσουμε με το παρόν. Τι κάνει σήμερα ο Ανδρέας Τσουκαλάς;


Ο Ανδρέας Τσουκαλάς  κάνει και σήμερα ό,τι θα έκανε κάθε εκ πεποιθήσεως δημιουργικός και αισιόδοξος άνθρωπος… ευθυγραμμίζεται με την κάθε χρονική στιγμή σεβόμενος τη ροή του χρόνου, συνειδητοποιεί την εξέλιξη των πραγμάτων,  αποδέχεται τις επιδράσεις των εκάστοτε νέων συνθηκών, «ζυγίζει» τα νέα δεδομένα όπως διαμορφώνονται σε κάθε χρονική περίοδο, αναβαθμίζεται, και όποτε χρειάζεται επανακαθορίζει το πεδίο δράσης του στον τομέα που έχει ορίσει τον εαυτό του να υπηρετεί. Πάντοτε όμως, μεταφέρει μαζί του στο παρόν τις αποσκευές του… παρελθόντος του,  δηλαδή το προσωπικό του έργο, την προσωπική του ιστορία και τα… κειμήλια της ψυχής του! Άλλωστε, θεωρώ ότι το παρόν δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένας συνεχής βηματισμός προς την κατεύθυνση του μέλλοντος… και το παρελθόν, μέσα από το παρόν, δημιουργεί το μέλλον.  Και αν θες να μιλήσουμε λίγο πιο… γήϊνα και πρακτικά, εξακολουθώ και σήμερα να υπηρετώ την μουσική, σε πείσμα των… χαλεπών καιρών για την δισκογραφία –και όχι μόνον, και σε χρονικό σημείο όπου η Μουσική (δισκογραφική) βιομηχανία , όπως την ξέραμε, έχει καταρρεύσει με… πάταγο! Μέσα από την ιδιότητά μου, ως μουσικός περισσότερο,  δραστηριοποιούμαι, όπως πάντα, στον τομέα της συγγραφής τραγουδιών (σύνθεση και στίχους), αλλά και στον τομέα της ενορχήστρωσης και της καλλιτεχνικής επιμέλειας παραγωγής, όπου έχω… ειδικότητα στο να βοηθάω νέα παιδιά που έχουν, κατά την προσωπική μου άποψη, τις περγαμηνές να υπηρετήσουν τον χώρο με αξιώσεις. Επίσης, δεν έχω πάψει να γοητεύομαι από τις  Live εμφανίσεις, και έχω τις προθέσεις εφέτος, μετά από αρκετά μεγάλη, αν και ηθελημένη διακοπή, να επαναλάβω ένα πρόγραμμα εμφανίσεών μου σε όλη την Ελλάδα, Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος! 

Από το πλούσιο βιογραφικό σου αξιοσημείωτο είναι η πλούσια κατάρτιση που έχεις αποκτήσει στον τομέα της μουσικής παραγωγής και στο marketing. Βλέπεις να υπάρχει ταλέντο στους νέους ανθρώπους που θέλουν να ασχοληθούν με τη μουσική; Και ποιος είναι ο σωστός τρόπος προώθησης αυτών των ταλέντων, ώστε να μη «χαθούν» στην πορεία;

Οι πηγές  που  αναβλύζουν  ταλέντα δεν στέρεψαν, ούτε και θα στερέψουν ποτέ. Αυτό πιστεύω.. και το θεωρώ ευτύχημα…  όμως, σε πολλές περιπτώσεις, ιδιαίτερα στους καιρούς μας, δεν διατίθεται πίστωση χρόνου ώστε αυτά τα ταλέντα να αναπτυχθούν σωστά, στον καιρό τους και με την κατάλληλη φροντίδα να σχηματοποιηθούν σε  ξεχωριστή προσωπικότητα το κάθε ένα  μέσα από την τριβή του με το χώρο του τραγουδιού,  αλλά, αντιθέτως, ο χρόνος είναι πιεστικός, τα συμπεράσματα από τους διάφορους ειδήμονες-κριτές είναι βιαστικά, οι δεύτερες ευκαιρίες είναι απαγορευτικές, και το όλο εγχείρημα, κάτω απ’αυτές τις επικρατούσες συνθήκες, σβήνει νωρίς και άδοξα, δυστυχώς... είναι σαν να ξεκινάνε με τις καλύτερες προϋποθέσεις από την πηγή, ύστερα να ενώνονται όλα (τα ταλέντα) μαζί, σχηματίζοντας ένα και το ίδιο ποτάμι, το οποίο τελικά καταλήγει να εκβάλλει στα βαθειά νερά μιας άγνωστης, αταξίδευτης θάλασσας, απ΄όπου η ελπίδα διάσωσης φαντάζει σχεδόν ανύπαρκτη – και χάνονται! Πέραν αυτού, και ως προς το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου, η αλήθεια είναι πως, οι εποχές που το ταλέντο ήταν το καθοριστικό, ίσως και το μόνο κριτήριο επιτυχίας, έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί… Στο πέρασμα των καιρών δημιουργείται, συνεχώς και  τεχνητά, η ανάγκη για τόσα άλλα πολλά πράγματα που πρέπει να πλαισιώσουν το ταλέντο, το οποίο συνήθως υποτιμάται ως υποδεέστερο. Όμως, η συνεχής διαφήμηση - θετική ή αρνητική - υψώνει τον πήχυ - θετικά ή αρνητικά - και επιβάλλει τελικά στην κοινή γνώμη το επιθυμητό … «project»’! Είναι αυτονόητο, ότι αυτή η τακτική δημιουργεί ανισότητες και αδικεί πολλά παιδιά, ίσως και να καταστρέφει πολλά… «δίκαια όνειρα»!.. Είμαι όμως αισιόδοξος ότι αυτό τείνει να αλλάξει, εκ των πραγμάτων!.. Κάτι που θα ήθελα, ταπεινά, να προτείνω στα νέα παιδιά-ταλέντα, σ΄αυτό το σημείο, είναι να θυμούνται πάντα να μην μπαίνουν στην διαδικασία του μιμητισμού και της αντιγραφής άλλων προτύπων, ως .. «συνταγή επιτυχίας», γιατί το μόνο που θα καταφέρουν θα είναι χάσουν την ιδιαίτερη προσωπικότητά τους και να εξουδετερώσουν άδικα το ταλέντο τους… Υπομονή και επιμονή, με πείσμα χρειάζεται, κι αυτό αμείβεται τελικά, αρκεί να παραμένουν ο εαυτός τους!

Ποια είναι η άποψή σου για τα τηλεοπτικά talent show; Θα πρέπει να μπαίνει σε αυτήν τη διαδικασία ένας νέος άνθρωπος, που θέλει να κάνει το πρώτο βήμα στο χώρο του τραγουδιού;

Προσωπικά πιστεύω πως είναι καλό να υπάρχουν όλα!.. Δεν υποτιμώ τίποτα, ενθαρρύνω κάθε μορφή προσπάθειας και δεν αποδέχομαι γενικά, ούτε κρίνω το «πρέπει» ή το «δεν πρέπει».  Άλλωστε, στις περιπτώσεις τέτοιων εκπομπών, υπάρχει ο «κώδικας» της αλληλοεξυπηρέτησης προσδοκιών! Και το λέω έχοντας απόλυτη και… εξειδικευμένη γνώση και άποψη, αφού κάποιο ‘’δικό μου’’,δισκογραφικά, παιδί είχε συμμετάσχει σε γνωστό talent show. Όμως, αν επρόκειτο για εμένα, σίγουρα θα έθετα από πριν στον εαυτό μου κάποιες προϋποθέσεις και κάποιους κανόνες που θα δεσμευόμουν να τηρήσω, «no matter what»: Έστω κι αν θα έπρεπε να συμβιβαστώ σ’ αυτές τις νέες συνθήκες του talent show, όπως, να μην ενδώσω σε τίποτα που θα «τσαλακώσει» την αξιοπρέπειά μου, τίποτα που θα υποβαθμίσει την αυτοεκτίμησή μου, και τίποτα που θα μπορούσε να με παρασύρει σε κάτι που δεν θα ήμουν εγώ!..  Δηλαδή, να μην χάσω την προσωπικότητά μου και …χαθώ!

Πού αποδίδεις το γεγονός πως όλο και πιο πολύ, ο κόσμος στρέφεται προς το παρελθόν να ακούσει όμορφα και ποιοτικά τραγούδια, ειδικά στη δεκαετία του ’90; Ποιο είναι το συστατικό εκείνων των τραγουδιών, όπως και πολλών δικών σου, που τα κάνει άφθαρτα από το χρόνο;

Κοίτα…. Πιστεύω ακράδαντα ότι… η ψυχή τα κάνει όλα! Και μιας και ανέφερες την λέξη «άφθαρτα», νομίζω ότι εδώ περιέχεται και το κλειδί… στην φθορά! Η ψυχή μας τρέφεται (είτε το επιζητούμε και το θέλουμε, είτε όχι) από κάθε μορφή τέχνης, συνεπώς και από την μουσική και το τραγούδι, πρωτίστως!.. Στα χρόνια της αθωότητας, η ψυχή καταγράφει ακούσματα που τα συνδέει με γεγονότα πρωτόγνωρα για την συγκεκριμμένη περίοδο και με εμπειρίες που αποτελούν το καταστάλαγμα πολλών ανάμεικτων και διαφορετικών συναισθημάτων και δυνατών συγκινήσεων…  Στο πέρασμα του χρόνου, η ψυχή αρχίζει να υφίσταται μια φυσιολογική, ή μη, φθορά: καθώς μεγαλώνει ο… ιδιοκτήτης της, καλείται να αντιμετωπίσει μια διαφορετική, μη αναμενόμενη ίσως, και σκληρή πραγματικότητα… Η νεανική ξεγνοιασιά εκθρονίζεται, συνήθως βίαια από τις προκύπτουσες ευθύνες… Η στροφή προς τα πίσω είναι αναπόφευκτη με την κάθε ευκαιρία, από την εσωτερική ανάγκη της ψυχής να ανιχνεύσει τα σημάδια της εποχής πριν την φθορά.. να τραφεί με εκείνα τα συναισθήματα, να επαναφέρει τις πρωτόγνωρες δυνατές συγκινήσεις του τότε που ξεθώριασαν στον χρόνο… Και όλα αυτά τα έχει συνδυάσει, στιγμή τη στιγμή με τραγούδια, μουσική, με στίχους που γινόντουσαν η τροφή της!... Κάπως έτσι νομίζω πως συμβαίνει, έτσι όπως εγώ, τουλάχιστον, το έχω αναλύσει ως προσωπική μου ανάγκη!... και αυτή η εξήγηση με καλύπτει προσωπικά!

Ποια ήταν τα πρώτα μουσικά σου ακούσματα, ποιες οι μουσικές επιρροές σου; Και σήμερα τι θα βάλεις να ακούσεις είτε στο σπίτι είτε στο αυτοκίνητο;

Τα πρώτα ακούσματά μου ήταν τραγούδια που μεσουρανούσαν στα μέσα της δεκαετίας του ’70. Ελληνικά πρωτοεμφανιζόμενα συγκροτήματα, αλλά κυρίως και πρωτίστως ξένα που και σήμερα ακούγονται πολύ και ευχάριστα ακόμα και από τα πολύ νέα παιδιά, όπως βλέπω με χαρά μου στο Facebook. Τώρα… δεν το βλέπω  σκόπιμο να καταγράψω λίστα με ονόματα εδώ, αλλά κάποιος μπορεί, αν ενδιαφέρεται και θέλει, να καταλάβει από τις αναρτήσεις μου στην προσωπική σελίδα μου….

Μέσα σε μια ατμόσφαιρα κρίσης, ανασφάλειας και πανικού πώς μπορεί να συμβάλλει η τέχνη, ώστε να καταστεί ανάχωμα σε όλα τα προβλήματα που μας περιβάλλουν;

Δυστυχώς, σ’αυτούς τους σημερινούς καιρούς της επιβαλλόμενης υποδούλωσης και της απόλυτης προδοσίας, η τέχνη είναι κι αυτή από τα θύματα αυτού του τραγελαφικού πολιτικού προσωπικού που διαθέτει αυτός ο τόπος. Έχει χτυπηθεί και υποβαθμιστεί σκοπίμως, σε τέτοιο βαθμό, που φαντάζει πολύ λίγη για να βοηθήσει και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων..  Μπορεί να χαρίσει περιστασιακά στιγμές διαφυγής από τα τόσα καθημερινά και μόνιμα προβλήματα, αλλά δεν έχει την δύναμη να αλλάξει μια τέτοια και τόσο πεζή πραγματικότητα. Μόνη ελπίδα, να εξαφανιστούν όλοι οι ανάλγητοι και ακατάλληλοι πολιτικάντηδες από τον τόπο μας, παίρνοντας μαζί τους κι αυτά που τους ανήκουν δικαιωματικά :  την κρίση τους, την ανασφάλεια και τον πανικό τους!... και αν είναι δυνατόν, με κάποιον τρόπο, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, να διακτινιστούν στον… Πλούτωνα! Ας μην συνεχίσω με τα πολιτικά γιατί με βλέπω να γράφω… βιβλίο εδώ και τώρα!


Επειδή το ιστολόγιο ασχολείται και με λογοτεχνικά θέματα, ποια βιβλία που έχεις διαβάσει έχουν καθορίσει τη ζωή σου ή άλλαξαν ακόμα και την καθημερινότητά σου, προς το καλύτερο;

Είναι αλήθεια ότι λατρεύω το διάβασμα από μικρό παιδί.. Στα εφηβικά και μετεφηβικά μου χρόνια, με αποκορύφωση τα 2 χρόνια του στρατού, κατάφερα (και νοιώθω περήφανος για αυτό) να μελετήσω όλη την ύλη της Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας και Φιλοσοφίας, με αγαπημένους μου τον Ηράκλειτο, τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα  και τον Αριστοτέλη (με αυτή τη σειρά!) Αργότερα, ξεκινώντας αρχικά κάπως απρόθυμα, κατέληξα να διαβάζω με δέος τον Ελύτη, τον Σεφέρη, τον Καβάφη, τον Λειβαδίτη και άλλους (ανεξαρτήτως σειράς!) Δεν ξέρω αν καθόρισαν ή άλλαξαν τη ζωή μου, γιατί δεν πρόλαβα ποτέ να  γνωρίσω κάποια άλλη εκδοχή της ζωής μου χωρίς αυτή την κληρονομιά.. Ξέρω όμως ότι μου προσέθεσαν περισσότερες οπτικές γωνίες σε διάφορα πρακτικά θέματα/προβλήματα, και έμαθα την αξία (και συνεχίζω να μαθαίνω) του να ζούμε την υλιστική πραγματικότητα της ζωή μας με έναν διαφορετικό, πνευματικό τρόπο..  Και αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα! Φυσικά, διαβάζω και βιβλία άλλης θεματολογίας, ανάλογα τις περιστάσεις, συνήθως κοινωνικά, τεχνικά περί μουσικής και μουσικών οργάνων, ακόμα και ολόκληρη την Βίβλο, και κυρίως την Καινή Διαθήκη… πολύτιμη τροφή! Διαβάζω επίσης και κάποια στα… ξεκάρφωτα, όπως π.χ. αυτές τις ημέρες της ανάπαυλας μου έκαναν δώρο ένα βιβλίο, το οποίο από τις πρώτες σελίδες του με ξάφνιασε ευχάριστα και με έχει καταγοητεύσει..   (Shirley MacLain -  Ο ΔΡΟΜΟΣ -  Το ταξίδι της Ψυχής) .

Έχεις στο μυαλό σου να κάνεις μια δική σου, νέα, δισκογραφική δουλειά;

Σαφώς!.. Δε λέει να.... «κρεμάσω τα παπούτσια» από τώρα! Το οφείλω άλλωστε σε τόσους υπέροχους φίλους που καθημερινά μου εκδηλώνουν την συμπάθεια και την αγάπη τους και δικαίως περιμένουν από εμένα κάτι περισσότερο…  και αυτό το περισσότερο νομίζω ότι το έχω ήδη διαθέσιμο!... Και όχι μόνο νέα δισκογραφική δουλειά, αλλά ίσως και νέα… δισκογραφική εταιρεία!...μια ιδέα που τριγυρνάει στο μυαλό μου πολύ έντονα τον τελευταίο καιρό…  Θα δείξει!

Άμεσα σχέδια;

Ναι, ο σχεδιασμός live εμφανίσεών μου με το γκρούπ μου, εντός και εκτός Αττικής, και παράλληλα η ανακατασκευή του προσωπικού μου studio.…

Ανδρέα, σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και τη διάθεσή σου να απαντήσεις στις ερωτήσεις μου!

Σε ευχαριστώ κι εγώ Άκη μου για την ευχάριστη πρόσκληση -–πρόκληση εκ μέρους σου! Να είσαι καλά και καλή συνέχεια επί τω έργω!











Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου